'Allemaal in hetzelfde schuitje'

Paus Franciscus heeft vrijdag 27 maart een indrukwekkende overweging gehouden op een totaal verlaten Sint Pietersplein nadat het evangelie over de storm op het meer gezongen was (Markus 5, 35-41). Daarna gaf hij de zegen Urbi et Orbi - Voor de stad Rome en de wereld. Hieronder het begin van zijn overweging.

'Tegen het vallen van de avond' (Markus 4:35). Zo begint de passage uit het Evan­ge­lie dat we zojuist hebben gehoord. Het lijkt nu al wekenlang of de avond is gevallen. Het duister is neer­ge­daald over onze pleinen, onze straten en onze ste­den; het heeft zich meester gemaakt van ons leven. Het vult alles met een oor­ver­do­ven­de stilte en een trooste­loze leegte, die alles op haar weg verlamt. Je voelt het in de lucht, je ziet het aan de gebaren, je ziet het aan hoe mensen kijken. We zijn bang en verward. Zoals de leerlingen in het evan­ge­lie zijn wij ineens gegrepen door een on­ver­wacht op­ge­ko­men razende storm. We merken dat we allemaal in het­zelfde schuitje zitten. We zijn kwets­baar en we zijn de weg kwijt, en toch zijn we allemaal heel be­lang­rijk en nodig. We moeten allemaal samen roeien en elkaar troost bie­den. In die boot zitten wij met z'n allen. Net zoals die leer­lin­gen, die met één stem spreken en angs­tig zeggen: "We ver­gaan" (vers 38). Zo merken ook wij dat we niet ieder voor zich verder kunnen, maar alleen ge­za­men­lijk.

Voor de volledige tekst: klik hier

Voor een korte samenvatting van de plechtigheid: klik hier.