Adventsproject voor Kinderen (3)

Hé speurneus ben je eruit gekomen vorige week en heb je het formulier goed kunnen invullen, net een politieverhoor hé, ben blij dat ik niet verhoord ben. Nee ik heb het formulier niet ingevuld maar ben de straat op gegaan en heb hem opgezet hoor (mijn nieuwe bril natuurlijk) om zoveel mogelijk goed nieuws te verzamelen en om aan verschillende mensen te vragen of ze nog goed nieuws te vertellen hadden.

Ik heb mijn schrijfblok inmiddels redelijk goed gevuld met een paar leuke dingen die zijn gebeurd of nog gaan gebeuren in de komende weken. Ik heb alles opgeschreven want weet je, onderweg werken met een laptop gaat niet goed en ook wil ik mijn IPad niet meenemen op straat want stel je voor dat het gaat regenen dan wordt hij nat en gaat dan misschien stuk. Nu ga ik nog een paar mooie foto’s maken want die horen er natuurlijk ook bij. Je weet wel een leuke foto met daarom heen een leuk of lief verhaal dat is altijd prettig om te lezen en je ziet ook gelijk wat er bedoeld wordt.

Dus, schrijfblok dicht en hupsakee fototoestel in de aanslag en kijken wat voor leuke  en mooie plaatjes ik kan schieten. Als jij en mooie foto hebt mag je hem ook insturen hoor dat is altijd goed, stuur maar in via de app of naar meerliedeblad@hotmail.com dan plaatsen we hem in de volgende krant.

Ik heb ze hoor, de foto’s zijn gelukt. Kijk maar voorop de Adventsbode dan zie je alvast een hele blije Japie staan. Vergeet niet te kijken en te luister naar het verhaal op de website www.meerliede.nl      

Brrrrr…, het wordt al laat en dus al aardig koud buiten daarom maar snel terug naar de redactie om al mijn aantekeningen uit te werken. Weet je wat leuk is, in verband met onze actie om alleen maar goed nieuws te plaatsen hebben we er een nieuwe collega bij gekregen. Hanna Nieuwsgaar heet ze, Hanna gaat meehelpen met het opschrijven van het goede nieuws dat de lezers via de telefoon komen vertellen.

Oeps, daar gaat de telefoon al het is erg druk geworden. Hanna neemt op en zegt: Goedemiddag! U spreekt met De Adventsbode. Ik luister geen gesprekken af, dat is niet netjes, maar al snel hoor ik haar zeggen: O dag meneer Piet Lut leuk dat u belt, wat kan ik voor u doen of kan ik misschien een goed nieuws bericht noteren.
Ik zag dat Hanna erg schrok van zijn antwoord en gelijk zetten ze de telefoon op de luidspreker zodat we mee konden luisteren en misschien konden helpen met een antwoord als dat nodig was.
Meneer Piet Lut was niet echt vriendelijk, met een boze stem zei hij; “Nou, dat denkt u maar dat het leuk is! Ik bel over pagina twee, tekst naast formulier, derde alinea, het een na laatste woord. Daar staat ‘heb’ zonder een t, het moet ‘hebt’ zijn. Oeps, zei Hanna heel vriendelijk, dat is erg slordig. Onze excuses.
Ja. En dan nog wat: Op de voorpagina onderaan stond ‘Het wordt deze week nog wat lichter’. Daar heb ik niets van gemerkt, die tekst klopt dus niet! Als u zo doorgaat denk ik dat ik mijn abonnement ga opzeggen! Maar meneer Piet Lut, dat kan toch niet! Zei Hanna heel verontwaardigt, u bent al heel lang en trouw abonnee bij ons en met “het wordt deze week lichter” bedoelde wij van de redactie dat u de tweede kaars mocht aansteken.

Oké, schrijf dat dan ook! Maar steeds al die slordige foutjes, ik denk dat ik toch maar opzeg! Hanna werd nu heel streng en zei: Beste meneer Piet Lut, nu moet eens goed naar mij luisteren. Blijft nou maar gewoon abonnee van de Adventsbode, afgesproken? Wij gaan ons uiterste best doen om geen foutjes meer te maken én gaan alleen nog maar goed nieuws brengen. Nou vooruit dan maar zei meneer Piet Lut, ik zal er nog eens over nadenken. Maar als ik volgende week toch weer een foutje tegen kom ga ik echt naar de sensatiekrant “Larieblad”!

Pfffff…. dat liep goed af zeg. Hanna hangt op en gelijk gaat weer de telefoon, dit keer is het onze vaste beller Marijtje Snappie. Voor de zekerheid heeft Hanna de telefoon maar op de luidspreker laten staan dan kunnen we allemaal horen wat er gebeurt.
“U spreekt met de Adventsbode, goedemorgen Marijtje!” Eh… Huh? Ja dat klopt u spreekt met Marijtje Snappie, maar hoe wist je dat ik het was? Nou, zegt Hanna, onze krant is heel modern hoor, die heeft “nummerherkenning!” dat betekent dat ik kan zien wie er belt en dat is wel zo fijn.

Oké, ik snap het wel niet helemaal maar het is goed! Ik wilde vragen: Gisteren las ik in de krant iets over de kortste dag van het jaar. Maar elke dag is toch even lang? Snappie dat nou?
Eh, ja zei Hanna, Marijtje? Misschien kun je je vraag even op de mail zetten. Dan sturen we een mailtje terug als het niet zo druk is. Oké dat snap ik wel hoor, ik ga gelijk een mail sturen! Dáág!

Met al dat gebel komt er niet veel van terecht om iets te schrijven. Het wordt steeds drukker en drukker, dat is ook eigenlijk al heel goed nieuws. Sinds iedereen te horen heeft gekregen dat we alleen nog maar goed nieuws in de krant zetten komen er plotseling abonnees bij en moeten we meer kranten drukken. Fantastisch toch!

Nog meer goed nieuws is dat meneer Hollefraas vandaag niet op de redactie is geweest. Misschien moet hij wel nadenken over onze veranderingen of misschien gaat hij ook wel goed nieuws brengen! Als het dan maar niet hetzelfde nieuws is als dat van ons!

Ben toch wel knap moe geworden van het buitenlopen, leuke dingen verzamelen en mooie foto’s maken, het wordt tijd om lekker naar huis te gaan. Als ik thuis kom ga ik eerste wat lekkers koken of bakken want van hard werken krijg je ook honger.

Ben alweer vroeg op pad, heb gisteravond heerlijk gebakken aardappeltjes gegeten en lekkere groente en ben vroeg naar bed gegaan. Lekker uitgerust kan ik er dus weer goed tegenaan om voor onze abonnees de krant vol te schrijven.

Je wilt het niet geloven maar op de redactie is het op de vroege morgen al een hele drukke boel. Inmiddels hebben al velen gehoord van onze actie om alleen maar goed nieuws te brengen. De telefoon staat niet stil, er komen veel lieve reacties binnen en mensen melden zich spontaan aan als nieuwe abonnee.

Het worden er zoveel, dat zelfs meneer Hollefraas, je weet wel van het Larieblad onder de indruk is. Hij kwam vanmorgen langs om voor te stellen dat hij voortaan de Adventsbode gaat uitgeven en dat wij als medewerkers dan voor hem kunnen komen werken. Om dit voor elkaar te krijgen belooft hij ons fantastische dingen.

Omdat Hanna Nieuwsgaar ver weg woont krijgt zij zelfs een elektrische fiets van de zaak!
Barbara Vlottepen mag bij de beste pennen winkel die er is een mooie zilveren pen uitzoeken die hij zal betalen. Aan mij belooft hij een nieuwe fotocamera, een digitale want die van mij is wat ‘ouderwets’ zegt hij. Aan Herman belooft hij een nieuwe steekwagen dan hoeft hij niet steeds alle stapels te sjouwen dat is beter voor zijn rug.
Aan mevrouw Blom belooft hij goed te zullen blijven zorgen voor de krant en altijd alles te doen wat er afgesproken wordt.

O ja, hij heeft ook aan iedereen een mooie bonus beloofd als alle abonnees naar krant zijn overgestapt. Het klinkt erg mooi en heel even willen we allemaal ja zeggen tegen zijn voorstel maar toch, we twijfelen ontzettend of we het wel moeten doen. We hebben het goed met elkaar en we weten precies wat we met elkaar hebben afgesproken en wie wat doet voor de krant.
Wanneer je diep in ons hart kijkt blijven we eigenlijk veel liever zelfstandig, maar die bonus…. !

Volgende week vertellen we weer meer.