Samen met Oekraíners danken voor de oogst
13 november 2023
‘Wat kan een kerkdienst indrukwekkend mooi zijn’. De opmerking komt recht uit het hart van een Vijfhuizenaar als hij de kerk vol bloemen en land- en tuinbouwproducten verlaat en bij de uitgang een doosje bloembollen krijgt aangeboden. Om daarna te genieten van een glas melk rechtstreeks van de boerderij.
Zondag 12 november, Oogstdankdag in de St. Augustinuskerk. Dankbaar voor de oogst en voor het werk dat in de agrarische sector wordt verricht. Een dag ook van delen met elkaar. Daarom dat vluchtelingen uit Oekraïne die in de opvang in Cruquius verblijven, voor de viering zijn uitgenodigd. Oekraïne, de graanschuur van Europa en andere delen van de wereld,
De bloemen delen én het hart delen. En dat is gebeurd, laat een geëmotioneerde Oekraïnse na afloop van de viering weten. Samen met haar zoon was ook zij aangenaam verrast door het welkomstwoord dat in haar moedertaal werd uitgesproken. Ook bij haar vochtige ogen als het Gemengd Koor speciaal voor hen het prachtige lied ‘Molitva za Ukraïnu’ zingt. Een gebed voor Oekraïne. En net als vele andere kerkgangers geeft ook zij gehoor aan de uitnodiging bloemen uit de kerk mee te nemen. Niet alleen voor zichzelf, maar zeker ook voor anderen die wel een opkikkertje kunnen gebruiken.
In zijn overweging neemt pastor Leo Mesman de goed gevulde kerk mee terug naar zijn jeugd op de ouderlijke boerderij aan de Spieringweg en deelt hij zijn zorgen over de klimaatverandering. Inspiratievol als altijd refereert hij aan het thema van de viering: ‘Delen wat ons gegeven wordt’. “Omdat te kunnen blijven doen dienen we, ook in het belang van degenen die na ons komen, onze verantwoording nemen voor de aarde”, aldus de pastor. “Zodat ook zij kunnen blijven genieten van de vruchten die de aarde voorbrengt.”
Ook tijdens de collecte laten de kerkgangers hun hart spreken. Zij maken de Stichting Holland-Oekraíne in Nieuw-Vennep blij met bijna 400 euro. De stichting zamelt al dertig jaar hulpgoederen in en transporteert ze naar Oekraíne. Tot op de dag van vandaag.
Frans Witteman